Make-up

Vanavond zien ze elkaar weer. Ze hebben elkaar twee weken geleden ontmoet en het is liefde op het eerste gezicht, van beide kanten. Er zijn geen valse of achterliggende gedachten, ook geen tweede agenda.
Puur en naakt hebben ze elkaar gevonden, totale acceptatie.

Plaatsvervangende vrienden

Duf kijk ik om me heen. Het is een ravage.
Mijn vrienden zijn superactief. Tony Stark heeft net de wereld gered en ligt 2 meter verderop bij te komen. 22 Jumpstreet is in de achterkamer een ontgroening aan het uitvoeren twee detectives op LSD. Mary Poppins is onderweg om op de kittens te passen- hoe ik dat weet is niet duidelijk.
Ik lach ze toe, praat met hen en laat ze mijn humeur bepalen. Zo wissel ik wat af, dan ben ik toch nog een beetje mens.

Echte liefde

De eerste keer genoot ik van wie ik was terwijl ik jou liefhad.
In korte tijd werd ik weduwe en steunde ik op mijn zelfliefde om door te gaan.
De tweede keer dat ik liefheb geniet ik van onze afstand en de manier hoe je me raakt zonder je handen te gebruiken.

Eerlijke romance

Heerlijk lig ik in mijn diepe nieuwe kussens onder een zachte deken op een stevige bank.
Niet lang nadat ik mijn ogen sluit komt mijn wens uit. Een zwaar romantisch gebeuren ontvouwt zich aan de binnenkant van mijn ogen. Een band wordt gesmeed.
Aan diep verlangen wordt beantwoord, wederzijds.
Alleen hij kent nu mijn restricties.

Groot verlies

De ervaring die ik heb op dit moment is 'groot verlies'. Ik blijf me aansluiten bij groepen, ideeën, mensen, websites, pagina's en verlies mijzelf.
Totdat ik op een gegeven moment niet langer zonder mijzelf kan, ik opsta en verderga.
Weer een verloren combinatie, van mijzelf en een ander of een ander idee.
Losgerukt sta ik weer alleen en vraag me af wanneer het volgende 'breekpunt' komt.
Sommigen geloven dat het 'sign of the times' is, dat het bijna is afgelopen. Het kaf zich van het koren scheid.
Het is erger dan voorheen. Een aankondiging dat we alleen staan en alleen naar de andere wereld gaan?

Opgelicht

Hij kijkt met stomme verbazing naar de berichtgeving over het geld dat is overgemaakt naar het S.O.S nummer om de mensen in nood op st.Maarten te helpen.
€1.400.000 is er binnengekomen. Er wordt een bedankje gericht aan het volk. Hij springt op en neemt plaats achter zijn computer. Opent de website van de bank en logt in op zijn rekening.
Er is toch duidelijk €2.500.000 van zijn rekening geschreven.
Hij kijkt om naar de televisie waar de laatste woorden luiden; "dit is 'bedoeld' voor de mensen in nood". Met een knik wordt dat bevestigd.
Zijn ogen draaien langzaam terug naar zijn computer scherm.

Gefluister

Het was heel vluchtig dat ik het gefluister hoorde, maar duidelijk genoeg.
Eerder... een moment alleen, waarin ik even helemaal mijzelf mocht zijn.
Daarna loopt de spanning loopt op.
Tijdens het hoogtepunt hoorde ik mijn naam.
Perfect gepland.
Ik hoor het nog, de echo ligt nog in de vibratie.
Als een geest in het duister.
Enkel mijn naam.
Verhoogde dimensie.
Versnelde ademhaling.
Was het echt?

De Echo der Schrijvers

Als je zo rondkijkt, paar verhalen aanklikt, hoor je de echo. De echo van de dejavu.
Zoveel woorden die ik ook heb gebruikt,

zoveel zinnen gelijk aan die van mij.
Het is net een oud krijgers veld.

Gestolen gedachten.

"Morgen wil ik u een MRI en een echo laten doen".
De vrouw schrikt en kijkt om zich heen, zoekt stuntelig naar de leuning van de stoel om zich staande te houden, wat kwalijk lukt.
"Is het zo erg dokter"?
Hij schudt zijn hoofd en laat haar een papier zien.
"Op aanvraag van de Elite, om te kijken of u geschikt bent, de echo is om uw inspiratie te 'lenen', er zal toch geschreven moeten worden".

Weersomstandigheden

Al die overstromingen, al die aardbevingen al die vuren. De natuur is wreed.
Ik vraag me wel eens af of het alleen door internet komt dat ik zoveel geweld langs zie komen.
Maar dan zie ik een bordje in de lange rij op de vlucht geslagen mensen.
"The End is Here. Jesus is comming"!

De oude vrouw

Ze woonde in een klein huisje afgelegen in het bos. Ze kende al de gevaren. Zij was degene die anderen kon helpen. Maar ze klopten nooit bij haar aan.
In gedachten stond ze altijd klaar en haar planken stonden vol met medicijn. Ook haar kelder was rijkelijk gevuld met eten en wijn.
Maar niemand kwam ooit langs.
Ze noemden haar een heks. Omdat ze zichzelf wilde zijn, comfortabele lange jurken droeg en warme mantels daaroverheen. Geen make-up, geen gestijld haar en haar lange nagels nooit gemanicuurd.
Haar solitair bestaan mocht beslist niet verward worden met eenzaamheid.
Maar mocht u ooit iemand nodig hebben zal alleen zij er voor u zijn.

Serie moordenaar

Er was een kat in zijn kop geschoten. Arm dier overleeft het ook nog.
Ik was het zat, en na de film "unbreakable", wist ik wat me te doen stond.
Ik trok een regenjas aan en spreidde mijn vingers terwijl ik in de nacht door achtertuinen liep om de huurmoordenaar(en) te vinden.
Ik voelde ze, de kattenhaters. Ik wilde ze levend villen.
1 uur later zat ik met 25 katten en 2 bakken brokjes op het dak en de moordenaar die sliep gewoon.
Zal misschien toch overdag tot actie over moeten gaan.

Geblokkeerd.

Compleet geblokkeerd. Communicatief alleen nog in staat tot het staren naar een scherm en vingers als een soort gebarentaal te gebruiken.
Isolatie in de ergste vorm, afgezonderd van vriend en vijand- je veilig wanen.
Er heeft een enorme verplaatsing plaatsgevonden en niemand heeft het door.
Zittend op een fiets met oordoppen in en een mobiel in de hand, starend naar het scherm, handen los van het stuur. Geen contact.
Alles blokkeert.
Ik dacht dat ik contactgestoord was.