Datine Balone - Schrijver.

'Ik ben niets anders dan een Imp''

De Hoofdzonde -  ook wel genaamd ''the 7 Sins'', en hen tegenhangers de Deugden.

28 Daagse Vergadering

Onderweg pikt James een kop koffie op. Ronald kamt zijn haar in de spiegel van de lift. Jeroen trekt zijn paperassen uit elkaar en laat ze vallen. Edwin is zenuwachtig, hij weet de consequenties sinds vrouwen over de wereld heersen. Thijs is als eerste op locatie. Johan komt Thijs tegen en omdat hij niet uitkijkt knalt hij tegen Edwin aan die vervolgens Jeroen omver loopt en dan vliegen de A4tjes door de gang. Ronald komt vast te zitten in de lift waardoor James ook te laat komt..

Ze weten allemaal dat ze beter naar huis kunnen gaan.

Mens vs. Facebook

De bloeddruk spoot omhoog terwijl hij koortsachtig zocht naar het antwoord. Facebook gaf aan dat er een reactie was gegeven. Hij zat er bovenop. Zo kon hij overzien en gevoelens door reacties peilen.
Het soort intuïtief lezen en dan denken dat hoog-sensitiviteit ervoor zorgt dat je weet hoe mensen werken. Dat je gedachten weet voor ze uitgesproken worden.
Ziek merkt hij
Dat Facebook vandaag niet werkte.

Het avondmaal

De opname voor de avond loopt geweldig. En daarbij ruikt het nog eens zalig. De complimenten van redacteuren, camera mensen en zij die de cue borden omhoog hielden waren niet van de lucht. Hij had een snelle boodschap gedaan. Paprika, drie op een schaal, gehakt. En was overtuigd genoeg kruiden te hebben. Het mengen van alles met crème fraiche en wat water, lukte zonder knoeien. Het geklutste ei en de geraspte kaas drapeerden het geheel. En dat ging zomaar tweemaal een half uur de oven in.

Runnaway Bride.

"Deed het pijn toen je uit de Hemel viel?".
De kennismaking valt, ondanks de flauwe pick-up, als een warme deken over het kersverse paar. Helaas duurt dat niet lang.
'Hij doet dit elke week', hoort ze zijn vrienden toevallig wanneer ze langs de dronken groep in de keuken loopt.
Wanneer hij haar korte tijd later op z'n knieën ten huwelijk vraagt valt ze huilend in zijn armen. Haar grote verassing zit in haar beloften voordat ze van de scène wegloopt.
"Als God zoiets als jij kan maken, mag hij het zelf houden"

Handen vol

"Ach, het zit niet mee", zegt Jolanda.
'Wat is er dan?', vraagt Marcus.
"Ik kan niet meer".
'Je zult wel moeten'.
Jolanda kijkt Marcus aan. "Jij bent een man, je snapt het niet".
Marcus grinnikt een beetje en Jolanda windt zich meer en meer op. "Ik moet opgeven".
'Welnee'. Hij pakt de afwas en stopt alle vieze kopjes en borden in haar handen.
Jolanda kijkt verbaasd naar Marcus. "Wat moet ik hiermee?"

Promotie

Vandaag was de grote dag. Ik pakte de lift naar de 98e verdieping. Het idee dat ik in het vennootschap gevraagd zou worden verheugde me. Een mooie rooie gaat mij voor en ik loop achter haar door de liftdeuren naar binnen. Zij blijft staan, in het midden, kijkend naar het scherm van haar telefoon. Ik sta bij het knoppen paneel. Terwijl ik omkijk en haar nummer vraag kijkt ze mij zwoel aan en zegt ze met slome maar ietwat uitdagende stem "wilt u op 1 drukken alstublieft?". Haar dikke rode lippen waren niet wat mij afleidde maar haar boezem, 'mijn God'.
Ik knikte en zonder te denken draai ik me om en pak haar linkerborst in mijn hand. Haar zwoele blik beantwoordend met de mijne.

Coma

Na een lange wachttijd mag hij eindelijk naar binnen. Daar ligt Muriel aan de beademing en een heleboel andere slangen.
"Zij ligt in coma", hoort hij in de verte. En op de een of andere manier kan hij niet dichterbij komen. Wat hij ook probeert, het lijkt wel of hij in drijfzand vastzit.
"Dat komt door je twijfels" hoort hij weer. Hij knikt langzaam en staart naar Muriel. Terwijl zijn leven en vooral het stuk met haar, aan hem voorbij flitst.
"Zij heeft het tenminste gehaald", hoort hij eindelijk.
En dan ziet hij in de verte een verlichte tunnel verschijnen.

Een echte man

Mark begint tegen Rick te praten na zijn derde biertje.
"Ik heb het idee dat Evelien me bedondert".
'Hoe kom je daar zo op?', vraagt Rick.
"Als ik de telefoon opneem wordt er opgehangen. Ze komp laat thuis. Ruikt naar manne parfum. En laatst toen ze weer later thuiskwam verstopte ik me achter de boot in het boothuis".
'Wat heb je toen gezien?'.

Onderkend

Tijdens het interview was het niet echt tot mij doorgedrongen. Maar al snel werd mij pijnlijk duidelijk; die vrouw was echt alleen, ze was alleen niet eenzaam. Praktisch, zijn er enkele zaken waar ze tegenaan loopt. En wanneer ze de desbetreffende instanties om hulp vraagt is er altijd een tegenhanger. Meestal werken de instanties en vrijwilligers niet in haar regio. Maatschappelijk werk begreep de psychische kant niet, en via de GGZ werd hen een halt toegeroepen- daar hadden zij niks mee te maken. Het vervolg was radio stilte. Contact leggen was geen probleem. Maar om elke keer te horen "vraagt u uw buren of een neef maar" doet pijn.

Waarom

"Papa, waarom doe jij dat"? Vraagt Jamie terwijl zijn vader druk in de tuin bezig is.
"Papa, waarom doe jij dat"?
Vraagt hij, terwijl zijn vader met paperassen bezig is.
"Papa, waarom doe jij dat"?
Terwijl zijn vader de afwas doet.
"Papa, waarom doe jij dat"?
Bij het opruimen.
"Papa, waarom doe jij dat"?
Hij scheert zich.
"Papa, waarom doe jij dat"?
Bij het Klaverjassen.

Bandversterking

David en zijn vader gaan op survival. Worden gedropt en moeten zien te overleven met een stuk zeil als tent. Ze genieten volop van de natuur en op elkaar aangewezen zijn.
Na een paar uur lopen maken ze een dak van het zeil en gaan slapen. Een paar uur later schud hij zijn zoon wakker en wijzend zegt hij "Wat zie je?"
David antwoord slaperig 'Sterren, pa'.
"Wat vertelt je dat"?
'Dat we in de natuur zijn'.

http://schrijvenonline.org/…/dit-zijn-de-5-leukste-ultrakor…

Gepubliceerd bij de leukste 5 in week 33!

Ik ben een beetje stuk, geloof ik. Batterijen zijn vervangen. APK gehad. Aanpassingen gemaakt.
Staren is het enige dat lukt. Hysterisch lachen wil ook nog wel. Teveel eten ook. Dingen vergeten maar nooit dat wat je kwijt wilt. Geloven doe ik niets meer. Aardig zijn wordt moeilijker. Mijn biologische "alles op tijd" klok is van slag. Richtingaangevers doen het niet. Navigatie is in de war. Elektrische circuits branden door. Er zitten allemaal krassen op de kappen, sommige zijn zelfs gedeukt. En de olie had al lang vervangen moeten worden.

Tatoe-taal

Met z'n tweeën lopen ze de donkere tatoeage studio binnen. Al jarenlang zijn ze bevriend, en willen dat nu voor het leven vastleggen met inkt onderhuids. In stilte bekijken ze al de kunstwerken aan de muur. Alleen af en toe is er een "ohh" of "ahh" te horen.
Er is een keuze gemaakt door de grootse van de twee, die vervolgens plaats neemt en getatoeëerd wordt. De partner steunt de getatoeëerde door zijn hand vast te houden, blijft rondkijken en zegt: "toch fantastisch hoe de chinese taal geheel gebaseerd is op tatoeages".

Bitcoin.

De machine staat klaar en het geld kan van de bank overgezet worden in bitcoins. De man drukt op de 'ok knop' en wordt vervolgens meegenomen naar een steriele omgeving met daarin iets dat op een zwevend bed lijkt.
De man in witte jas gebaard hem plaats te nemen. Hij begint daarna in stilte slangen aan te sluiten en draden die met stickertjes op zijn hoofd worden vastgezet.
"U gaat nu slapen, en zal wakker worden op de Rift. Uw bewustzijn is dan geupload. Uw lichaam zal 100 jaar ingevroren worden. Goed dat u alles heeft voorbereid. Veel geluk".

Na-aaperij met fatale afloop

Een vrouw vraagt aan haar man of hij al heeft geluncht. Haar man (in een humoristische bui) stelt haar dezelfde vraag. De vrouw antwoord "Nee, dat vraag ik jou". De man herhaalt haar zin. De vrouw vraagt "Zit je mij na te praten"? De man herhaalt weer haar woorden.
Dan zegt de vrouw "Ga je mee winkelen?"

Onrust

Mijn lichaam rilt
Golven van onrust gaan door me heen
Ik hoor van Irma die raast
En de reden van JFK's assasinatie
Ik hoor van HAAARP en monsanto
Men denkt dat wolken ge-spray paint zijn
Straks komen er eenhoorns die sterren uitschijten en regenbogen kotsen
Is wat anders dan fosfor in je nek
Ik ben onrustig
Ik voel met ze mee
Mijn handen trillen
Mijn hoofd voelt zwaar en alsof er een pak watten in verstopt zit
Mijn hart klopt onregelmatig
Volgens mij is het einde nabij

De biechtstoel

Verveeld zat ik te wachten tot eindelijk het gordijn bewoog en er iemand plaatsnam op de biechtstoel.
"Vader, ik heb gezondigd".
Langzaam maar zeker schoof ik het gordijntje aan de kant zodat we elkaar zagen verhuld door een stukje vitrage.
"Mijn zoon, wat heeft u gedaan?"
De man zuchtte diep en ik hoorde de moeilijke slik voorafgaand aan de biecht. De keel dichtgeknepen van verdriet en berouw. Wellicht ook angst voor de straffen van de Vader.
"De Vader is vergevend wanneer wij berouw tonen mijn zoon." En met trillende stem, de handen gevouwen. Diep bewust van zijn fouten, spreekt de man; "Ik heb de inspiratie afgenomen van hen die schrijffouten maakten door hen alsmaar te verbeteren terwijl het om de essentie ging, geen eersteklas lagere school Nederlandse les."
Ik zuchtte diep en probeerde het geluidloos te doen. "5 weesgegroetjes, Zoon. De Vader zal je vergeven als je belooft het niet weer te doen."
Een harde snik terwijl het hoofd ter handen viel. "Dat kan ik niet beloven, Vader."

Massa hysterie

Ongerust liep hij te ijsberen. Het was te laat om de auto te pakken en elke seconde die voorbij tikte duurde veel te lang. Ging die verdomde telefoon nou maar.
Hij moest die idioot spreken die ze achter de rode knop hadden gezet om de mensheid te redden door de grootste massa zelfmoord actie ooit, met instructies ze te behoeden voor een enorme knal.
'Nibiru kwam helemaal niet'.

Ik zie je

Ik zie hoe je je op dwingt aan haar. Je lichaam als tempel voor haar klaar legt. Haar opdracht gevend er gebruik van te maken.
Ik zie je.
Ik zie hoe je hunkert.
Alleen kan ik niet zien waarnaar.
Het kan zijn dat je je laatste stuiptrekkingen toont om haar ware aard te ontdekken.
Ik zie je.
Ik zie en voel je.
Je ergernis wanneer ze niet reageert hoe jij dat wilt.
Die relatie is niet voor jullie weggelegd.
Ik zie je.
En jij ziet niet wie zij is.
Jou enige belofte, je hebt hem al gebroken.

Kattengekte

Aan mijn linkerkant zag ik het gebeuren. De agressor nam een duikvlucht door de lucht, bovenop de onwetende die op lager gelegen gebied gewoon wat in de grond aan het woelen en zoeken was. Ze raakten in elkaar verstrengeld en leken net een kluwen wol. Briesend kwamen ze los van elkaar. Zwaarden in de aanslag, puffend de positie behoudend. Schijnbewegingen makend om de ander uit te dagen. En rondjes om elkaar heen lopend met de zwaarden vier geheven. Beiden trots, met de borst vooruit. Weer een uithaal van de agressor waardoor ze aan de rol raakten. Zo dichtbij konden ze beiden het zwaard niet gebruiken en werd het een klauw en bijt gevecht.

De katten zijn broers en ze kunnen heerlijk stoeien.

Geïrriteerde Passie

Ik hield van haar en heb altijd van haar gehouden. Door wie zij was, een bloed onder de nagels vandaan scheurend, beter wetend en vreselijk alles eisend kreng, waren we niet dichterbij elkaar gekomen over die grote oceaan die ons scheidde. En ze was weg op een gegeven moment. Ik berustte en leefde verder. Nooit bereikend wat ik wilde en de moeder van mijn kind veranderde in een nergens om gevende stinkende, afwezige en vreemde vrouw. Het enige dat telde was ons mooie kind, waar ik alles voor zou doen.
Toen kwam zij terug. Het kreng. Veranderd, sterker dan ooit. Eisend dat ik zou leven, terwijl ik haar mijn neigingen vertelde. Ze drukte het stempel op mij van een prachtige man met vele kwaliteiten die ik ergens, door haar aandacht, weer begon te herkennen. Ik raakte geagiteerd. Waarom nu! Nu wilde ik haar meer dan ooit.